بررسی پیوند فصل مشترک الیاف با بتن و تاثیر آن بر رفتار لرزه ای مقاطع بتنی

امروزه الیاف برای تقویت کامپوزیت های پایه سیمانی به طور گسترده ای استفاده می شود. در این تحقیق چگونگی اتصال بین الیاف مختلف مانند پلی پروپیلن، نایلون و آرامید با ظرافت های مختلف در بتن بررسی شده است. برای بهبود باند روش های مختلفی وجود دارد که در این تحقیق روش اتصال مکانیکی الیاف برای بالا بردن درگیری مکانیکی الیاف با بتن در نظر گرفته شده است. بدین منظور برای دو نوع لیف پلی پروپیلن و نایلون به روش های (بافت و موجدار کردن ریز و درشت) تغییر شکل در سطح الیاف ایجاد شده و تاثیر آن بر روی باند بین الیاف و بتن بررسی و نتیجه آنها با الیاف بدون تغییر شکل مکانیکی مقایسه شده است. همچنین به منظور بررسی طول موثر باند با آزمایش بیرون کشی، سه طول متفاوت از این الیاف در بتن استفاده شده است. در نهایت تصاویر میکروسکوپی جهت بررسی نحوه اتصال الیاف با بتن در فصل مشترک الیاف و ماتریس سیمانی بررسی شده است. نتایج نشان داد تغییر شکل الیاف به صورت بافت، در الیاف پلی پروپیلن موثر بوده است و طول مهاری را به 5cm کاهش داده است. در الیاف آرامید مقاومت بیرون کشی بسیار خوب است و نسبت به نایلون پلی پروپیلن مقاومت کششی بهتری دارد.